آنچه در دنیای بیرون مطرح است آرزوهاست وآرزویعنی رسیدن به چیزی که آن را نداریم. آنچه دردنیای درون مطرح است هدف هاست و هدف یعنی آشکار کردن چیزی که داریم ولی هنوز ناپیداست. آنچه در بیرون داریم امکاناتی هستند که به آسایش منجر میشوند,وآنچه در درون داریم به آرامش منتهی میشوند. امکانات دروتی ما گنج هایی مثل ,آگاهی,مهربانی,اقتدار پاکی,حیا,اخلاق,عدالت,عشق,......................... هستند, حالت و کیفیتی هستند که میتوانند با توجه به شرایط تبدیل به عین شوند,همه گنج های درونی ما دست آوردهای عینی خواهند داشت,اهداف, تحقق یافتنی است نه رسیدنی,رسیدن در زمانی مطرح میشود که از چیزی جدا هستیم و میخواهیم این فاصله را با رسیدن پر کنیم,ولی تحقق یافتن اهداف یعنی چیزهای موجودی که داریم که بر روح ما می تابد و در درون ماست ولی بایستی آشکار شوند,و این است که انسان مثل معدنی طلاست ناپیدا و ناآشکار,وبا خودشناسی است که قدم در این معدن گنج میگذاریم.